Nieuws

Heijmans vindt dat Drimmelen momenteel een echte burgervader mist. „De Kok doet prikkelende uitspraken op de verkeerde momenten. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid niet in belangrijke gemeentekwesties. Neem het hele gedoe rond de Drimmelense jachthaven, dat is toch gewoon een onemanshow van wethouder Jan van Meggelen. Maar het gaat hier wel om mensen, om burgers van onze gemeente en gemeenschapsgeld. Daar zou een burgemeester zich mee moeten bemoeien. De zaak sleept zich al lange tijd voort en de onduidelijkheid groeit alleen maar."
De verhoudingen tussen de LHB en burgemeester Gert de Kok zijn volgens Heijmans inmiddels behoorlijk scheefgegroeid. „Dat ligt vooral aan zijn opstelling naar ons toe. Na het gedwongen vertrek heeft hij aan Hans en mij nooit eens gevraagd hoe het nu met ons gaat. Wij zijn naast raadsleden ook gewoon mensen met gevoel hoor."

'Ik ben geen schaap dat de kudde achterna loopt' 

Roxanne Heijmans: 'Ik ga liever een keer goed op mijn bek, dan dat ik me achter anderen verschuil'

Vier jaar geleden stond ze op de 'veilige' plaats acht van de verkiezingslijst van de Lijst Harry Bakker (LHB) tijdens de Drimmelense gemeenteraadsverkiezingen. Eerst studeren was toen haar gedachte, de politiek komt later wel. Maar het liep anders, want de LHB groeide van een naar zeven zetels en de  destijds 19-jarige Roxanne Heijmans belandde toch in de raad. Nu, na vier bewogen jaren, blikt de Terheijdense terug op haar eerste periode als volksvertegenwoordiger.

„Getwijfeld? Nee, geen moment. Natuurlijk, ik was ontzettend verrast dat ik in 2006 een zetel kreeg in de gemeenteraad, maar ik wist meteen dat ik die verantwoordelijkheid wilde nemen. Omdat ik tijdens die verkiezingen totaal niet wist wat ons te wachten stond, heb ik die dag zelf eigenlijk niet bewust meegemaakt. Ik voelde wel spanning om me heen, maar was zelf niet zenuwachtig ofzo. Dat zal straks in maart wel anders zijn. Dan beleef ik de verkiezingsdag veel bewuster. Ik weet nu wat er op het spel staat.

Vanuit mijn omgeving kreeg ik na de verkiezingen in 2006 veel leuke reacties. Al was het thuisfront ook wel angstig. De politiek is toch een harde wereld en de vraag was of Roxanne, 'dat gevoelige meisje', het wel ging redden. Ik denk dat ik de afgelopen jaren wel heb bewezen dat ik me staande kan houden in die harde wereld. Het zijn vier zeer bewogen jaren geweest; voor de hele Drimmelense politiek, maar vooral voor onze partij. Ik durf best toe te geven dat ik heel wat slapeloze nachten heb gehad de afgelopen vier jaar, maar in de raadzaal tellen die emoties niet. Daar moeten zaken feitelijk besproken worden. Als emoties zich gaan mengen in een discussie, levert dat meestal niet de beste keuzes op.

Er is de afgelopen vier jaar wel erg veel gebeurd. Zeker de periode rond de begroting van 2008, waarbij Harry Bakker moest vertrekken als wethouder en vijf fractieleden zich afsplitsten van onze partij, is moeilijk geweest. Maar ik heb nooit getwijfeld, ben heel bewust de LHB trouw gebleven. Dat ik op dat moment fractievoorzitter ben geworden, was puur een keuze uit praktisch oogpunt. Hans de Groot, die de partij ook trouw is gebleven, was erg druk met zijn werk en bij de vrijwillige brandweer. Ik kan mijn tijd flexibeler indelen, dus ik werd fractievoorzitter.

Ik heb mezelf daarmee niet verrast. Ik krijg regelmatig reacties dat mensen het knap of dapper vinden wat ik in de raadzaal laat zien, maar zelf kijk ik daar anders tegenaan. Ik heb gekozen voor de LHB en wil het vertrouwen van de kiezer niet schaden. Dat is een principekwestie voor mij. Ik ben ook geen schaap dat een kudde achterna loopt. Ik vertrouw op mijn eigen kracht. Daarbij ga ik liever een keer goed op mijn bek, dan dat ik me achter anderen verschuil.

Wel heb ik het gevoel dat ik mezelf steeds moet blijven bewijzen. Daarom ligt de lat hoog. Dat ligt vooral aan mezelf. Ik ben van nature een perfectionist en dat maakt me onzeker. Ik wil geen fouten maken, omdat ik denk dat die me dubbel zo hard worden aangerekend. Dat heeft ook niets met mijn leeftijd te maken, het gaat om de verantwoordelijkheid naar de gemeente en naar de burgers toe. De keuzes die de raad maakt, kunnen desastreuze gevolgen hebben. Kijk naar het centrum van Terheijden, daar is door veel partijen niet goed over nagedacht. Sinds de aanpassingen ter hoogte van het Dorpsplein, is het er alleen maar gevaarlijker geworden. Terwijl het juist de bedoeling was de verkeersveiligheid te verbeteren. Gevoelsmatig ging het voor sommige raadsleden misschien om een klein besluit, maar de gevolgen voor de inwoners van Terheijden zijn groot. Zij worden er dagelijks mee geconfronteerd.

Als ik terugkijk dan zijn mijn verwachtingen voor mijn eerste raadsperiode niet echt uitgekomen. Alleen al het feit dat vier wethouders in vier jaar tijd zijn opgestapt of moesten vertrekken, vond ik erg heftig. Zo hoort het toch niet te gaan. Aan de andere kant kon ik de afgelopen periode wel echt mijn ei kwijt. Zeker het laatste jaar als fractievoorzitter. Door de kleinere fractie en de kortere lijntjes kunnen we nu als partij makkelijker onze weg bewandelen.

Ik denk ook dat we voor de Drimmelense gemeenschap zeker wat betekend hebben. Soms duren dingen wel lang, maar daar heb ik me inmiddels overheen gezet. Zo werken procedures nu eenmaal. Al vind ik ook dat we in de raadzaal soms nog 'teveel lullen om te lullen'. De nieuwe vergadermethode heeft wel wat verbetering opgeleverd, maar het kan wat mij betreft nog strakker. Ook  de betrokkenheid van de burgers is wat mij betreft nog onvoldoende ontwikkeld. Zo hebben ze nu wel spreekrecht tijdens opiniërende raadsvergaderingen, maar meediscussiëren mogen ze weer niet. Misschien dat daar nog mogelijkheden liggen. Als gemeente moeten in ieder geval we blijven werken aan betere communicatie met de inwoners."

Hoogte- en dieptepunten

Hoogtepunten

„De leukste momenten beleef ik vooral buiten de raadzaal. Als iemand me in de supermarkt aanspreekt bijvoorbeeld. Het contact met de burgers is veruit het leukste onderdeel van het raadswerk. Ik besteed ook veel tijd aan het terugkoppelen van ideeën met inwoners. Uiteindelijk zit je daar toch als volksvertegenwoordiger, dus je moet je wel inleven in de mening van de mensen.

Ook aan de periode kort na het wegsturen van Harry Bakker als wethouder heb ik goede herinneringen. Dat klinkt misschien vreemd, maar dat kleine clubje vertrouwelingen dat na de afsplitsing van vijf fractieleden veel bij elkaar kwam, heeft geen moment het bijltje erbij neer willen gooien. Samen hebben we de draad opgepakt en het afgelopen jaar is hard gewerkt om het vertrouwen van mensen weer te winnen. Ik denk dat we daar aardig in geslaagd zijn."

Dieptepunten

„Een persoonlijk dieptepunt uit de raad was voor mij de discussie over de hondenbelasting. Het was het eerste serieuze punt waarvoor ik als raadlid van de LHB de woordvoering mocht doen en onze toenmalige fractievoorzitter had gezegd dat de coalitie achter ons voorstel stond. Ik hield dus vol vertrouwen een positief betoog over het afschaffen van de hondenbelasting en werd vervolgens volledig de grond ingeboord door de overige partijen in de raad. Op dat moment stond het huilen me nader dan het lachen.

Uiteraard is ook het vertrek van vier wethouders in een raadsperiode een dieptepunt. Drie daarvan waren van onze partij, waarbij de motie van wantrouwen tegen Harry Bakker me het zwaarst is gevallen. Ondanks dat het niet geheel onverwachts kwam, voelde het toch alsof hij als oud vuil aan straat werd gezet. Daar ben ik weken van van slag geweest."

'Van Roxanne is Drimmelen nog niet af'

Roxanne Heijmans kijkt met vertrouwen uit naar de komende gemeenteraadsverkiezingen. Als nummer twee van de Lijst Harry Bakker (LHB) verwacht de Terheijdense terug te keren in de Drimmelense gemeenteraad. „Van Roxanne Heijmans is Drimmelen nog niet af. Ik merk tijdens gesprekken met inwoners, dat veel mensen ons als partij weinig aanrekenen van de zaken die de afgelopen vier jaar zijn gebeurd. Ze willen vooral uitleg over bepaalde dingen en die geven wij ze. We hebben geleerd van de afgelopen vier jaar, zo'n periode willen we niet nog eens meemaken. Natuurlijk zijn er mensen die onze partij niet steunen, maar ik denk dat veel stemmers uit 2006 onze partij de komende raadsverkiezingen toch trouw blijven."

Dat Heijmans geen lijsttrekker van de LHB is geworden, vindt ze niet erg. „Harry Bakker is de beste volksvertegenwoordiger die ik ken. Bovendien is hij de naamgever van onze partij. Hij hoort gewoon op nummer één. Het idee om een lijsttrekkersverkiezing te houden, kwam vooral vanuit de leden. Voor ons was het vooral een mooie gelegenheid om alle kernen in het najaar alvast te bezoeken."

De LHB zet volgens Heijmans de komende verkiezingen in op minimaal drie zetels. „Maar wie weet verrassen we wel weer. Daar zijn we als partij in ieder geval wel op voorbereid, we hebben het afgelopen jaar een goede club mensen voor onze lijst verzameld."

Eén van de belangrijkste onderwerpen voor de nieuwe raad wordt volgens Heijmans de kerntakendiscussie. „Het belangrijkste wat we in het oog moeten houden, zijn de identiteiten van de dorpen. Elke kern heeft zijn eigen uitstraling, er mag geen eenheidsworst ontstaan. Het zal vooral een leefbaarheidsdicussie worden, verwacht ik. Wat mij betreft gaan we het in ieder geval niet alleen over bezuinigingen hebben. We moeten niet alleen naar de onmogelijkheden te kijken, maar juist ook naar de kansen die de kerntakendiscussie de gemeente biedt. Met een positieve insteek, wordt de discussie interessanter. In de voorbereidingsnotitie staan vast vooral bezuinigingsvoorstellen, dat is nu eenmaal de makkelijkste weg. Maar we moeten ook naar de inkomsten van de gemeente kijken. Nee, niet meteen denken aan het verhogen van de ozb. Er valt bijvoorbeeld best nog meer te halen uit (woning)bouwprojecten. Op dat vlak gebeurt nu veel. Ook zaken privatiseren kan een oplossing bieden, denk aan Wava!Go of de volkstuintjes. En sportverenigingen kunnen met meer zelfwerkzaamheid ook helpen. Er zijn zeker clubs die daartoe bereid zijn."